Ingunn Alexandersdóttir

Jæja þá er Þyrnirós vöknuð af værum blundi. Það var eitthvað svo erfitt að vakna aftur eftir algjöra afslöppun í annarri heimsálfu frá ysi og þysi íslensks veruleika. Það var svo yndislengt að vakna á morgnana áhyggjulaus og þurfa aðeins að hugsa um mann sjálfan. Hvað langar mig til að gera í dag? Reyndar verð ég að viðurkenna eftir að hafa bara þurft að hugsa um sjálfa mig í eina viku var ég orðin pínu leið á því. Ég held að það sé alveg útilokað fyrir mig að verða drottning í ríku mínu með þjóna á hverjum fingri. Líklega er ég of sjálfstæð og þrjósk til að geta það.

Nú er ég semsagt aftur kominn í íslenska gírinn. Vinna og aftur vinna. Stress yfir ástandi íslensku krónunnar, hækkunar stýrivaxta og vaxandi verðbólgu. Þetta þjóðfélag sem við búum í hér á Íslandi er alveg ótrúlega stessandi og ekkert skrýtið hvernig ástandið er hjá mörgum Íslendingnum. Er ekki nokkur leið á að við slökum aðeins á þessu neyslu brjálæði. Slökum á og höldum okkur heima hjá okkur. Eyðum tíma með börnunum okkar í að gera ekki neitt, það er bara vera til staðar og hlusta á þau. Tala saman, lesa saman, spila saman, fara í gönguferðir saman. Ekkert sem kostar peninga heldur að við gefum eitthvað af okkur til þeirra. Við þurfum ekki að vera þeysast um allar tryssur með börnin og kaupa hitt og þetta handa þeim. Það er ekki það sem þau raunverulega vilja. Þau vilja bara að við séum til staðar, hlustum á þau af athygli og veitum þeim ást og hlýju. Þetta eru skilaboð frá mér til íslenskra foreldra.

Í gær fórum við nokkrar kvenfélagskonur til Reykjavíkur í dekur. Í Baðhúsinu fengum við parafín maska á hendur, maska á andlit, herðanudd, gufu,heitan pott ásamt sótavatni og ávöxtum. Á milli meðferða vorum við í heita pottinum og gufunni. Þetta var virkilega notalegt og við algjörlega endurnærðar eftir meðferðina. Ég mæli eindregið með því að láta dekra svona við sig annað slagið. Eftir dekrið fórum við svo út að borða á Pottinum og pönnunni. Ágætis elli smella staður þar sem boðið var uppá hefðbundin íslenskan mat. Brunuðum svo heim saddar og sælar með daginn.

Þegar heim var komið var Júróvisíon partýið að byrja. Allir í stellingum enda stór stund fyrir sanna júróvisíon aðdáendur. Úrslitin komu sumum í fjölskyldunni á óvart(ekki mér þó). Ég held þó að menn séu að verða sáttir með þau. það er svo bara vonandi að við fáum að vera með í Serbíu 22. maí n.k.

Í dag er svo konudagurinn og ég í áframhaldandi dekri. Maðurinn minn gaf mér æðislegan blómvönd ásamt súkkulaði(hann veit hvað ég er veik fyrir því). Við erum svo búin að vera í rólegheitum hér heima í dag að perla og spila með strákunum. Voða notalegt. Reyndar ætlum við að skreppa aðeins út á eftir að kíkja á hestana þar sem veðrið er alveg dásamlegt...allavega séð út um eldhúsgluggann.