Séríslenskt tuð

Þarf að fá smá útrás fyrir tuð. 

 Það er alveg með ólíkindum hvað tíminn líður. Allt lífið snýst um tíma.  Hver dagur nánast bókaður stund fyrir stund. Sumir segja að tíminn sé afstæður. Af hverju látum við þá stjórnast svona af tímanum? Ég veit það ekki.

Er ekki hægt að hægja á öllu? Þó það væri ekki nema aðeins. Hraðinn er svo mikill að maður veit varla hvort maður er að koma eða fara. Ég fer í vinnuna á mánudagsmorgnum og það næsta sem ég veit þá er kominn föstudagur og helgarfrí. Aftur og nýbúinn.

Annað sem mig langar að ræða en það er veðrið. það er kannski ekkert skrýtið að við Íslendingar erum hálf klikkuð. Veðráttan á þessu blessaða landi er nú til að gera hvern mann vitlausan. Endalaus leiðindi í veðrinu. Nú er aftur byrjað að snjóa með tilheyrandi skemmtilegheitum eða hitt þó heldur.

Það er kannski spurning um að finna sér stað í veröldinni þar sem sólin skín alla daga og tíminn stendur í stað.

Netsambandsleysi

Síðasta helgi var hálf döpur hjá mér, ekkert netsamband, og því ekkert bloggað. Það er ótrúlegt hvað maður er orðinn háður þessu neti, jaðrar við fíkn. Í stað þess að sitja fyrir framan tölvuna fór ég í fjárhúsin og gaf. Þannig að þetta var kannski ekki svo slæmt þegar allt kemur til alls. Ekki svo að skilja að ég sitji fyrir framan tölvuna allan þann tíma sem ég er heima. Því fer víðsfjarri. Verkefnin á bænum eru ótal mörg og það er greinilegt að vinnukonan er farin. Reyndar hef ég verið að virkja unglinginn á heimilinu til heimilisstarfa. Þannig að þegar allir hjálpast að þá hefst þetta.

 

 

Mýramannablót

Í gærkveldi var hið fræga Mýramannablót haldið í Lyngbrekku. Mikið fjölmenni var á blótinu og tókst það með hreinum ágætum. Það voru Stapabæirnir þ.e. Arnarstapi og Hundastapi sem sáu um blótið. Það vara enginn annar en Lundarinn Gísli Einarsson spéfugl sem fékk Mýrarlýðinn til að engjast um af hlátri með einstakri kímnigáfu sinni. Það skemmtilega við skemmtiatriðin var stuttmyndasýning þar sem leikarar voru engir aðrir en bændur á Mýrunum. Það er greinilegt að hér í sveit býr afburðahæfileikaríkt fólk sem sýndi sig og sannaði í myndinni.

Eftir að formlegri veislustjórn var lokið fór hljómsveitin Úlrik að leika undir dansi. Þeir félagar voru hreint út sagt alveg frábærir og héldu uppi þvílíkri stemningu. Meira að segja ég, ungtemplarinn sjálfur, dansaði eins og ég ætti lífið að leysa. Enda svosem ekki á hverjum degi sem maður kemst á almennilegt dansiball. Þegar mér fannst svo nóg komið af hlátri, dansi og þvaðri ákvað ég að það væri tími til kominn að fara heim. Nei,nei maðurinn minn var ekki tilbúinn til þess enda í syngjandi sveiflu. Ég brá því á það ráð að tala við nágrannanna og fá þá til kippa honum með heim. Það var ekkert mál enda afbragðs grannar. Eina skilyrðið sem frúin setti var að hann kæmi með þegar hún segði allir upp í bílinn, upp í sveit með skrílinn. Ég veit það að eiginmenn hlýða frekar nágrannakonum sínum en sínum eigin. Það fór því að ég ók ein heim í 20 stiga frosti, úff þvílíkur kuldi. Það var eins og heilinn á mér frysi á leiðinni kuldinn var þvílíkur.

Í kvöld er svo kósýkvöld hjá starfsmönnum Uglukletts. Ég er búin að lofa því að mæta þar enda geri ég ráð fyrir miklu stuði enda hátt hlutfall starfsmanna minna Mýrarmenn. Það er bara eitthvað svo sérstakt við Mýrarnar....svona eins og að lenda í hvirfilbyl í logni.

 

Helgarveðrið

Veðrið síðustu daga hefur sett áform mín úr skorðum. Það er eina vitið að halda sér heima þegar veðrið lætur svona. Á föstudaginn ætlaði ég að fara til Reykjavíkur á ráðstefnu og svo í langþráða heimsókn til vinkonu minnar. Ekkert varð úr því þar sem allt var í lamasessi í Reykjavík og ráðstefnunni aflýst. Ég dreif mig þó í vinnuna og komst með naumindum eftir smá hrakningar á leiðinni.

Í gær var svo kvenfélagsfundur hér í sveit en því miður þá komumst við tengdamæðgur ekki þar sem færðin var svo slæm að við hreinlega treystum okkur ekki. Við fréttum af því helsta sem ákveðið var á fundinum þar sem formaðurinn er að vinna hjá mér. Ég veit að það stendur til að fara í dekurferð til Reykjavíkur einhvern laugardaginn í febrúar. Þá verðum við bara að vona að veðurguðirnir verði okkur hliðhollir svo við komumst nú.

Gísli er búinn að vera moka snjó alla helgina og er enn að. Ég hef því lítið séð hann um helgina og því leyst hann af í fjárhúsunum með dyggri aðstoð tengdaforeldra minna. Tengdamóðir mín bjargaði hænunum mínum í gærmorgun þar sem þær voru fenntar í kaf í gamla kofanum sínum. Nú erum við búnar að búa til fínt afdrep fyrir þær inni í fjárhúsi og þetta er alveg stórfínt hjá þeim. Það verður að nota tækifærið þegar bóndinn er ekki heima og breyta aðeins. Hænurnar eru sælar og glaðar á nýja staðnum og voru búnar að verpa þremur eggjum þegar ég kom út í fjárhús seinnipartinn í gær. Þannig að núna verða eggjakökur í öll mál.

Ég vona bara að veðrið fari að lagast þar sem ég þarf að fara með Bjarka Blæ til Reykjavíkur og kaupa á hann gleraugu. Hann þarf semsagt að ganga með gleraugu þar sem hann er ansi fjarsýnn. Mamma sagði nú við mig að það væri full mikil bjartsýni að halda að ég slyppi svo vel að enginn af strákunum þyrfti gleraugu. Föðurfjölskylda drengsins er nærri öll með gleraugu þannig að líkurnar voru töluverðar á því að einhver þyrfti gleraugu.

 

Hvað er í matinn??

Sælir lesendur góðir!

 Mig langar til að benda ykkur á algjöra snilldar vefsíðu þar sem þið getið fundið út hvað þið getið haft í matinn. Hver kannast ekki við þetta eilífar vandamál, hvað á að hafa í matinn? 
Á þessari síðu getur þú á einfaldan máta sett upp matseðil fyrir hvern mánuð fyrir sig, prentað út uppskriftir, sent innkaupalista með sms í farsímann þinn, ákveðið magn innihalds eftir því hversu margir eru í mat o.fl. Slóðin er: www.hvaderimatinn.is 

Verði ykkur að góðu!!